Mánudagskaffið

Mikið hefur maður heyrt um að kaffi sé óhollt og er því jafnvel líkt við fúlasta eitur. Má vel vera að eitthvað sé til í því upp að einhverju marki þar sem kaffi er jú þvagræsandi og sé neysla á öðrum vökva lítil getur það leitt til vökvaskorts. Fleiri neikvæðar hliðarverkanir eru svo sem þekktar eins og minni gæði á svefni og svo framvegis.

Í þessum pistli langar mig hins vegar að beina sjónum að því jákvæða. Það er svo gott að vera jákvæður, eykur lífsgæði. Langtímarannsóknir hafa sýnt að áhrif kaffis á blóðþrýsting hafa verið ofmetin en þetta hefur valdið mörgum áhyggjum. Hins vegar er alveg ábyggilegt að langtímaáhyggjur valda háum blóðþrýstingi.



Það sem mér þótti merkilegast þegar ég fór að kafa í kaffibollann var að rannsóknir benda til þess að kaffið getir reynst hjálplegt í baráttu við sjúkdóma eins og krabbamein, sykursýki, Parkinsons-veiki og Alzheimer. Krabbameinin sem kaffið var talið minnka líkur á voru: Brjósta-, blöðruhálskirtils- og ristilkrabbamein. Það eru nefnilega andoxunarefni og pólífenólar í kaffi. Finnst mér vert að nefna það hér að hið svokallaða púðakaffi hefur af einhverjum ástæðum lítið af þessum jákvæðu eiginleikum og tíu sinnum meira af neikvæðu eiginleikunum.

Ég tek fram að þrátt fyrir þessa jákvæðu umfjöllun mæli ég ekki með því að fólk fari að þamba kaffi í miklu magni. Allt er gott í hófi og hvet ég lesendur til að einbeita sér að gæðunum og njóta þess að drekka almennilegt, gott kaffi.